* Данный текст распознан в автоматическом режиме, поэтому может содержать ошибки

671 ОЪВ - оъв 672 ОЪВЬРОТЬНЪ1И=:СЪВРЬОТЬНЪШ=ОЪВЬРЬОТЬНЪ1И = СЪВЕРСТЬНЪШ — одинаковый по возрасту: — Вьси же съврьстьнии отроци кго, роугающесга кмоу, оукарлхоути й о таков'Ьмь деле. Нест. Жит. Оеод. 3. — равный: — Коликъ бе оучителкмъ, коликъ бе съврьстьнъимъ, онемъ продлъжадсьь, а сиа npicni-вал по вьсемоу образоу оученига (????). Гр. Наз. XI в. 33. Не тъкъмо къ стареишинамъ, нъ и къ съвьрь-стьнъшмъ. Нест. Жит. Оеод. 27. Аще с8ть боде тебе или съвьрстьни тебе, мълчи паче и имаши покои. Никон. Панд. сл. 9. Сверьстнъ1гл собе любовью стр'Ь-таи. Злат. ипп. XIV в. (Бусл. 490). — сближенный, соединенный: — Аще бо све(р)стни бъь хомъ образоу см*рти его (въ др. сп. сверстьни, сродни, сърасльни; ????????)· Рим. VI. 5. Апост. Толст. XIV в. — ? — Mnorie сверстные и увечные люди, а иные при смерти, постричися желаютъ. Царск. гр. 1580 г. гюн. 2. съвьртъкъ = съвертокъ — свертокъ, свитокъ; грамота: — А числьныи люди, a rfe в^даютъ сынове мои с обча, а блюдуть съ одиного; а что мои люди купле-нии въ великомь свертце, а тыми ся поделить сынове мои. Дух. Ив. Кал. 1327—1328 г. А ординьская тягость и проторъ дати ти мне брату своему старейшему съ своего уд^ла по давнымъ сверткомъ. Дух. гр. Дм. Ив. 1362 г. Съвьртьнъхи — съвертьнъш — свертываюпдйся (?): змеи съвьртьныи — особый огнестрельный сна-рядъ (?): — И огненыя пушка и весь снарядъ, тако же и змеи летячеи и змеи свертнои и прочш снарядъ весь отволокоша. Соф. вр. 1553 г. (II. 417). СЪВЬРТ®ТИОА — СЪВЕРТЗТИСА — скрутиться: — Огнь неугасимыи потечеть отъ въстока до запада, поядая горы..., твердь же яко бересто свертится. Кир. Тур. Сл. (Калайд. 100). СЪВЬРХОВАТИ = СЪВРЪХОВАТИ, СЪВЬРХЙЮ — совершать; делать совершеннымъ: ¦— Съвръхова въинЬ' (???????????). ???. X. 14. Апост. XV в. (On. II. 1. 166). СЪВЬРШАТИ *= СЪВРЬШАТИ = СЪВЬРЫПДТИ = Съвершати, Съвьрпгаю — делать, исправлять:— Патреарьшескъ1 троудъ свершающи. Ип. л. 6707 г. — творить, совершать: — Словомь исплънгакмо и дхомь съврьшакмо (????????). Гр. Наз. XI в. 153. — проявлять:—Боу... благодарил въсъли, съврьпшж-щжоумоу силоу Свонк въ немощи (??????????). Панд. Ант. XI в. л. 2. — совершать (о богослуженш): — Бжьствыгыимъ таи-намъ или инемъ стъшмъ слоужьбамъ съвьршакмомъ (?????????????). Ефр. крм. LXXXVII. 72. Бжьствьноую сло(у)жьбоу съвьршаи съ всгакъшмь съмереникимь. Нест. Жит. Оеод. 9. Бжствьнок славословив съврь-шаше. т. ж. 9. Полоунощьнок пенак съвьрьшаю-щемъ. т. ж. 17. Въ а*-и днь марта мца съвьршак-мок тържьство. Нов*, крм. 1280 г. (Бусл. 382). Все-денную службу держати и свершати. Псков. Iл. 6865 г. — исполнять: — Нриде бо никако же разорить закона, ни въстлапитъ же прркъ, съвьршаи же паче и прркы и законъ. Изб. 1073 г. л. 7 (Me. V. 17). Богъ вся прошенья его свершаше. Лавр. л. 6633 г. — исправлять, наставлять: — Аще кто в’паде въ етеро прегрешение, вы, дховнш, съвершаите таковаги> дхомъ кротости. Жит. Стеф. Перм. 740. ОЪВЬРШАТИСА==СЪВЬРЬШАТИОА=СЪВЕРШАТИСА — совершаться (о богослужеши): — Вьса слЬ’жьба ихъ съ блгословленикмь съвьрьшактьсд. Нест. Жит. Оеод. 18. — совершенствоваться, укрепляться: — Възмужавъ кре-постию и силою свершаяся и мужьствомъ же и смъгс-ломъ преспея. Илар. Зак. Благ. (Сбор. 1414 г. л. 64). СЪВЬРШЕВАТИ = СЪВРЬШЕВАТИ, СЪВЬРШЕВАГО — утверждать (?): — Не гако кстьствьноумоу разньетвоу ногоубленоу съвъкоупленикмь, съврьшевавъ квк же подобакть паче намъ кдинаго Га if Ха* и Сна бжства и члчства.. . (??????????). Панд. Ант. XI в. л. 300. съвьршеватиоа = съврыпеватиса — совершаться: — Строкнига иночАдаго твокго Сна съврь-шевасА тайна (??????????????). Панд. Ант. XIв. л. 304. — быть совершаемымъ: — Торгующимъ егда купля съдевается, ту и грехъ съвершевается. Кир. Тур. Поел. Вас. (Калайд. 126). СЪВЬРШЕНИ К = ОЪВРЫПЕНИ К. = СЪВЕРШЕНИК — совершеше: — Еда оубо къ темъ кмоу тако и въ сицево съврьшеник пришьло ксть (?????). Гр. Наз. XI в. 69. СщноначАЛьга съврьшеник (?????????). Панд. Ант. XI в. л. 277. — всполнен1е: — Съвьршеник законоу приимъше (????-????). Ефр. крм, Тру л. 82. Съврьшеник же глъ ми оукажетьсга блго. Нест. Жит. Оеод. 6. — довершеше: — Съврьшеник начатък& (???? ??? ??-??????). Гр. Наз. XI в. — усовершенствоваше: — Закон’нъш съврьпштель на съврьшение и съ1Новьство ведъ1 члка (?????????). Панд. Ант. XI в. л. 260. Да и то съвкоупленик на сершеник дхвнок будоуть. Прав. 1о. митр. Обращаю-щихъсга вождь, носпевающиимъ съврьшение. 1о. екз. Бог. 255. — окончаше: — Мужескому убо вменю сврътеше еръ скончаваеть, женскому же азъ. 1о. екз. Грам. (Калайд. 167). — ? — Нъни приставьника, нъ ни въземлющааго людь-скъгихъ съвершении или наамьника даньмъ... въхо-дити не дамь. Ефр. крм. LXXXVII. 35. СЪВЬРШЕНЪ1И=СЪВРЬШЕНЪШ = СЪВЬРЬШЕНЪШ = совершенъш — созданный, уготованный: — Дхомь пр]Гчьскъшмь вьси съвьршени (?????????????, aptati). Иптл. Антихр. 2. — полный, совершенный: — Иже бо имать съврьшеноу любъвь, то себе мьньша творить, а искрънАаго больша себе (???????). Панд. Ант. XI в. л. 127. О вразехъ твоихъ истаахъ, съврьшенож ненавистью ненавидехъ ихъ (??????? ?????), »г. ж. л. 116. (ne. CXXXVIII. 21— 22). Светъ бждемъ съвръшенъ, съвръшена света отъ-