* Данный текст распознан в автоматическом режиме, поэтому может содержать ошибки
— 580 — перевязать н перевязывать, подо брать и подбпрать; psekasany кбгеп, die durchschniirte d. h. gegliederte Wurzel von Pflanzen (z. B. beim knykac, Sumpfziest, Stachys pdlustris L); — b) refl.: psek. se, sich schnur en, sich schiirzen, aufschiirzen; sich um- bz. anders schiirzen; опоя саться (-сываться); 5) rozkasas (Yb. perf.) & rozkasowas (Vb. freq.-impf.) abschiirzen, das Geschiirzte auflosen, отпоясать (-сывать); golica, ty sy taka rozkasana, Madcl, du bist so lose geschurzt, liissig, liederlich, salopp gekleidet; 6) wotkasas (Vb. perf.) & wotkasowas (Vb. freq.-impf.): a) abschiirzen, losschurzen, отсучить (-ивать), спу стить и спускать; — b) refl.: w6tk. se, sich losschurzen, die Aufschiirzung herunterlassen, loslassen, отпоясаться (-сываться); Bilcomp.: 7) hupodkasas (Vb. perf.) & hupodkasowas (Vb. freq.-perf.) gehorig aufschiirzen, засучить (-ивать), под нять (-нимать) какъ сл?дуетъ; pt. praet. p. hupodkasany, a, e (Kos. sw. 21), tiichtig aufgeschiirzt. fkasatka, i , f. (Meg.; abg. v. kasas) die Busenbinde der Weiber (strophiohim), бантпкъ. Kaspor, a, m. (os. Kaspor; a. d. Hebr.) Kaspar, mannl. Pers.-N., Каспарт,. K a s p o r o w y , a, e (Adj. poss. v. Kaspor) dem Kaspar gehorig, Kaspars, Каспаровъ. kastwe, wja, n. (Chojn.) = kastwej, s. d. (см. Э Т О ) . kastwej, we, f. & kastwja, we, f. das Schilf, осока, л?сной сптяикъ (Phragmites communis Trin.J. kastwja = kastwej, s. ob. (см. выше), kasc, a, m. mit Dem. kascik, a, m. (a. d. Dtsch.: «Kasten»; os. kasc; poln. kaszta, Schriftkasten) 1) der Kasten, сундукъ, ящикъ; ryЬесу kasc, der Fischkasten; 2) bes. der Sarg, гробъ; do kasca potozys, in den Sarg legen. kascik, a, m. (Dem. v. kasc) 1) das Kastchen, ящичекъ; penezowy kascik, der Geldkasten; swiriecy kascik, der Ferkelkasten; do kascika schowas, ins Schubkastchen verstecken; 2) der kleine Sarg, das Sarglein, гробикъ; 3) derBriefkasten, почтовый япшкъ; list do kascika puscis, den Brief in den Briefkasten stecken. kasel, a, m. (asl. kasblb, os. & cech. kasel, poln. kaszel) der Husten, кашель; sezki kasel (Br. C. 94, 8), der Keuchhusten. kaselowy, a, e (Adj. poss. v. kasel) zum Husten gehorig; des Hustens; относящійся къ кашлю, kaser, ra, m. mit Dem. kaserk, a, m. (poln. kasierz & kaszerz) der Kescher d. i . eine A r t beutelformigen Netzes zura Fangen von Fischen, мережа или вентеръ; z kaserom tojs, mit dem Kescher fischen. kaserk, a, in. (Dem. v. kaser) der kleine Kescher, малая мережа пли малый вептеръ. kaserowas (.-uju, -ujos; Vb. impf. v. kaser) m i t dem Kescher Fische fangen, ловить рыбу мережою или вентеромъ. kaslanc, а, ш. (abg. v. kaslas) ein vom Husten geplagter Mensch, челов?къ усталый отъ кашля. kaslane, ha, n. (Vbs. v. kaslas) das bestandige bz. wiederholte Husten, das K u l s t e r n , кашляиіе. kaslar, fa, m. (abg. v. kaslas) ein v i e l hustender Mensch, сильно кашляюіцій челов?къ. kaslaty, а, с (abg. v. kaslas) bestandig hustend, von Husten geplagt, сильно кашляющій.